Ksiądz prałat i proboszcz parafii limanowskiej, kustosz Sanktuarium Maryjnego
Urodzony 9 maja 1940 roku w Mystkowie k. Nowego Sącza jako syn Stanisława i Wiktorii z d. Kiełbasa. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w rodzinnej miejscowości, Liceum Ogólnokształcące ukończył w Nowym Sączu. Studia filozoficzne i teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie w latach 1958-1964, wyświęcony na księdza 28.06. 1964 roku przez księdza bpa Jerzego Ablewicza. Dodatkowo studiował w latach 1958-1970 w sekcji Teoretycznej Instytutu Liturgicznego przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Jako wikariusz pracował w Lisiej Górze koło Tarnowa (1964-1967), w parafii katedralnej w Tarnowie (1967-1970) oraz jako wikariusz w limanowej, a również jako szczególnie utalentowany katecheta i erudyta limanowskich szkół średnich (1970-1979). Mianowany 14.09. 1979 proboszczem parafii MBB w Limanowej. Od 1979 dziekan dekanatu limanowskiego. W 1980 wprowadził drugi dzień modlitw na cmentarzach limanowskich w ostatnią sobotę czerwca tzw. Wiosenny Dzień Zmarłych. Ustanowił od 1.06. 1981 (tj. po kradzieży korony z limanowskiej Piety w maju 1981) zwyczaj nocnych dyżurów, tzw. Kustodię, do której włączono 120 mężczyzn. Doprowadził do rekoronacji figury MBB 22.06. 1983 podczas wizyty papieskiej w Krakowie, w ramach drugiej pielgrzymki do Ojczyzny; od 1986 zainicjował nabożeństwa fatimskie, które obecnie odbywają się w pierwsze soboty miesiąca od maja do października; ożywił piesze pielgrzymki do sanktuarium w limanowej; w 1988 z jego inicjatywy powstało muzeum sanktuaryjne.
Wniósł ogromny wkład pracy dla uczczenia 200-lecia konstytucji 3 maja w Limanowej i podniesienia w tym czasie (28.05. 1991) limanowskiego kościoła do godności Bazyliki Mniejszej. Przeprowadził liczne prace budowlane, jak remont dachu kościoła (1980-1981), budowa Domu Katechetycznego (1980-1981), remont Kaplicy Łaski (1980), zbudowanie Domu Pielgrzyma (1982-1986), przebudowa starej wikarówki (1982-1986), stworzenie Małej Kalwarii Limanowskiej na placu koronacyjnym, remont muru oporowego, wzniesienie budynku na placu po byłym budynku PKO w Limanowej (1991), zrekonstruowanie bramy kościelnej oraz zbudowanie kamiennego arkadowego ogrodzenia po obu stronach kościoła od strony Rynku, wybudowanie kolumnady dla osiemnastu dzwonów wygrywających melodie maryjne, wykupienie placu pod parking Św. Krzysztofa (1991); prace wewnątrz kościoła (zabezpieczenie ołtarza głównego , odnowienie polichromii, remont organów, konserwacja witraży); był współfundatorem nowej monstrancji w 1987 w formie lipy. Dba o zachowanie tradycji i obyczajów regionu poprzez m.in.: konkurs na najpiękniejszą i najwyższą palmę wielkanocną, konkurs szopek i gwiazd kolędowych, pielęgnowanie strojów ludowych w procesjach i uroczystościach kościelnych. Redaktor monografii, napisanej przez Józefa Szymona Wrońskiego pt. Bazylika Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej w 2001 roku, Od 1992 roku - Kapelan Ojca Świętego (dawniej Szambelan Ojca Świętego) , od stycznia 2008 roku Honorowy Prałat Ojca Świętego (dawniej Prałat Domowy), w 1997 roku wyróżniony odznaką Za zasługi dla Miasta Limanowa ;od maja 2004 roku Honorowy Obywatel Miasta Limanowa.
16 listopada 2008 r., podczas obchodów jubileuszu 10-lecia Chóru Mieszanego CANTICUM IUBILAEUM odznaczony tytułem HONOROWY CZŁONEK CHÓRU MIESZANEGO CANTICUM IUBILAEUM przy Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej za wkład w rozwój chóru i poziom muzyki kościelnej w parafii.
adiunkt Papieskiej Akademii Teologicznej i Katedry Organów Akademii Muzycznej w Krakowie
Urodzona w 1938 roku w Wodzisławiu Śląskim, absolwentka Liceum Muzycznego w klasie fortepianu w Bielsku - Białej. Ukończyła z wyróżnieniem w 1959 roku studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Jana Hoffmana. Po studiach zatrudniona na uczelni (PWSM) jako akompaniator fortepianowy w klasie skrzypiec prof. Eugenii Umińskiej oraz nauczyciel gry na fortepianie w Katedrze Organów. Za wybitne osiągnięcia naukowe, artystyczne i pedagogiczne otrzymała nagrodę rektorska oraz Złoty Krzyż Zasługi. W PAT odznaczona medalem "Zasługi dla PAT" . Przez wiele lat uczestniczyła w życiu artystycznym jako kameralistka i solistka gry na fortepianie w kraju i w Europie (Włochy, Niemcy, Belgia, Luksemburg, Francja, Holandia). Od 1960 roku żona Mariana Machury , matka trzech córek: Magdaleny, Marty i Marii oraz trzynaściorga wnucząt.
organista, kompozytor i pedagog
Urodził się 14 sierpnia 1933 roku w Borowicy na Zamojszczyźnie. W 1953 roku zdał maturę i zrobił dyplom w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Lublinie w klasie organów Czesława Cegłowskiego. W tym samym roku został przyjęty do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie do klasy organów prof. Józefa Chwedczuka. Po dwu latach studiów na wydziale instrumentalnym rozpoczął równolegle zajęcia na wydziale teorii, kompozycji i dyrygentury, pracując pod kierunkiem: S. Wiechowicza, B. Rutkowskiego, M. Dziewulskiej, S. Łobaczewskiej i innych wybitnych pedagogów. Dyplom na wydziale instrumentalnym uzyskał w 1959 r., a rok później z zakresu teorii. Od 1956 roku jest organistą w Opactwie Benedyktynów w Tyńcu.
Od roku 1962 czynnie uczestniczy w życiu koncertowym w kraju i za granicą. Brał udział we wszystkich ważniejszych krajowych festiwalach organów. Koncertował m.in. w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Krakowie, Oliwie i w Warszawie. Ponadto koncertował w Belgii, Danii, Francji, Holandii, Luksemburgu, Norwegii, NRD, RFN, na Węgrzech i we Włoszech. Koncertuje również w kościołach przy okazji różnych uroczystości oraz wydarzeń religijnych i kulturalnych (m.in. w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej). Dwukrotnie grał podczas liturgii mszalnej sprawowanej przez Jana Pawła II na krakowskich Błoniach w czasie I (1979) i II (1983) pielgrzymki do kraju, a podczas III (1987) prowadził uroczyste Nieszpory śpiewane przez schole alumnów dominikańskich i paulińskich. Jest twórcą słynnych recitali tynieckich (1970 r). W Tyńcu założył Regionalny Zespół Pieśni i Tańca "Tyniec", który wykonywał miejscowe oryginalne pieśni i tańce. Zajmował się także zbieraniem melodii i opracowywaniem pieśni na użytek Zespołu, który w 1967 r. zdobył II nagrodę na Festiwalu Zespołów Ludowych Polski Południowej, a rok potem medal 1000-lecia Państwa Polskiego. Dokonał też archiwalnych nagrań dla redakcji regionalnej Polskiego Radia. Uczył chorału gregoriańskiego, obok Tyńca, w Seminarium Księży Misjonarzy (1965-1968), w Krakowskim Seminarium Duchownym (1968-1978), oo. Dominikanami (1983-1990). Od 1983 r. pracuje z ojcami Paulinami. Dokonał nagrań CD ze scholą oo. Paulinów (Ora pro nobis - 1991; Ave Maris Stella - 1993; Stabat Mater - 1994; De Angelis, Requiem - 1998; Hossanna - 1999; Resurexit - 2000). Z okazji 900-lecia Benedyktynów w Tyńcu dokonał nagrań chorału benedyktyńskiego na płyty "Veritonu".
W 1965 roku rozpoczął pracę pedagogiczną w krakowskim szkolnictwie w PŚSM jako nauczyciel improwizacji fortepianowej w klasie rytmiki (do 1969). Od 1969 do 1987 roku w Państwowym Liceum Muzycznym uczył: harmonii, kontrapunktu, folkloru oraz gry organowej. W 1974 r. został wyróżniony odznaką zasłużonego Działacza Kultury, a w 1978 r. odznaczony Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz w 1980 r. Złotym Krzyżem Zasługi. 8 grudnia 1997 roku otrzymał odznakę Zasłużony dla PAT. Wykładał chorał gregoriański i muzyczną praktykę liturgiczną w katedrze organów Akademii Muzycznej w Krakowie.
14 maja 1989 roku zagrał kwalifikacyjny recital organowy i wygłosił wykład przed Radą Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na stanowisko docenta. Nominacja na etatowego docenta w Instytucie Liturgicznym Papieskiej Akademii Teologicznej została zatwierdzona pismem Watykańskiej Kongregacji pro Institutione Catholica z dnia 27 kwietnia 1990 roku oraz pismem Wielkiego Kanclerza Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie Ks. Kardynała Franciszka Macharskiego. Marian Machura jest jednym z głównych założycieli posoborowego Instytutu Liturgicznego w Krakowie z sekcją organistowską. W latach 1970-1998 kierował sekcją muzyki kościelnej w Instytucie Liturgicznym na Wydziale Teologicznym. W latach 1969-1998 uczestniczył w pracach Komisji Kurialnej ds. Twórczości Muzyki Sakralnej, a nadal w Komisji ds. Budowy Instrumentów Sakralnych.
Skomponował melodie gregoriańskie do Liturgii Godzin, na Triduum Sacrum, Zmartwychwstanie Pańskie, Boże Ciało i uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP oraz do Jutrzni o św. Królowej Jadwidze. Skomponował też melodie do dwu Mszy św., z których najpopularniejsze, śpiewane prawie we wszystkich parafiach Polski, znane są jako "Msza Machury". Ponadto jest autorem wielu melodii do psalmów responsoryjnych i modlitwy wiernych oraz antyfon i hymnów. Napisał również melodie pieśni kościelnych do słów Marka Skwarnickiego. Jest współautorem i redaktorem śpiewnika liturgicznego "Ciebie, Boże chwalimy" (wyd. Kuria Krakowska), a także antyfonarza monastycznego (wyd. Benedyktyni Tynieccy). Publikował także recenzje i sprawozdania muzyczne na łamach Tygodnika Powszechnego oraz artykuły o muzyce kościelnej i budownictwie organowym w Ruchu Biblijnym i Liturgicznym (wyd. UNUM).
Za pracę dla Kościoła został wyróżniony w 1981 r. przez Stolicę Apostolską medalem "Pro Ecclesia et Pontifice", a 19 czerwca 2001 roku Ks. Kardynał F. Macharski wręczył mu order św. Sylwestra. Ojciec Święty Jan Paweł II włączył go tym samym do świeckiego Zakonu Orderu Św. Sylwestra.
22 listopada 2009 roku Państwo Maria i Marian Machura zostali odznaczeni tytułem HONOROWYCH CZŁONKÓW CHÓRU MIESZANEGO CANTICUM IUBILAEUM przy Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej za wkład w rozwój i promocję oraz wielką sympatię do limanowskiego chóru CANTICUM IUBILAEUM.
Urodzony 21.12.1950 r. w Großmoor jako najstarsze dziecko robotnika Herberta Grube oraz jego żony Edith Grube, z domu Römer. Dorastał w rodzinnym domu wraz z o rok młodszą siostrą Birgit. Po ukończeniu szkoły ludowej w Großmoor uczył się rzemiosła (od 1966 do 1969) jako blacharz, hydraulik i instalator. W 1971 roku został powołany do służby wojskowej piątej Kompanii Batalionu Strzelców 441 w Aalen, Westfalen. Po szkoleniu podstawowym został przydzielony, jako sanitariusz, do Regimentu Transportowego Dziesiątego Lekkich Samolotów Wojskowych w Celle/Wietzenbruch. Jako żołnierz zawarł kontrakt na 4 lata i służył w gabinecie dentystycznym 219. W 1975 roku opuściłem Bundeswehrę jako podoficer sztabowy rezerwy. Podczas służby wojskowej zdobył wykształcenie i jako pielęgniarz dyplomowany pracował w katolickim szpitalu pod wezwaniem świętego Józefa w Celle. Tam zdobył kwalifikacje jako fizykoterapeuta. Zawód ten wykonywał do 1998 roku. W 1980 roku ożenił się z Teresą Grube z domu Martyna. Z tego małżeństwa przyszło na świat troje dzieci: Jan - urodzony w 1981 roku, zmarł 1981 roku, Katharina urodzona w 1983 roku i Johannes - urodzony 1986 roku, zmarł w 2012 roku. Od roku 1986 do 1998 prowadził w Großmoor firmę rodzinną zajmującą się fizykoterapią. W 1973 roku założyłem wraz z paroma przyjaciółmi związek zawodowy Großmoor (JAG), którego celem była praca dla wspólnoty oraz nad samym sobą. W 1981 roku kandydował do Rady gminy Zbiorczej Wathlingen i do Rady Gminy Adelheidsdorf. Został wybrany do Rady Gminy Zbiorczej i był następnie rzecznikiem od spraw socjalnych i młodzieży. W 1992 zostałem Przewodniczącym frakcji SPD. W 1994 roku zostałem burmistrzem Gminy Zbiorczej jako następca zmarłego Wernera Heinsa. W 1996 roku w wyniku wyborów komunalnych został zatwierdzony na urzędzie i równocześnie wybrany jako burmistrz Gminy Członkowskiej Adelheidsdorf. Po reformie komunalnej w 1997 roku wystawił swoją kandydaturę w wyborach bezpośrednich na burmistrza gminy zbiorczej i osiągnął absolutną większość w drugiej turze. Tym samym mogłem objąć urząd 01.07.1998 roku. W 2006 roku został w pierwszej turze zatwierdzony na urzędzie i powtórnie wybrany.
W związku z rodzinnymi powiązaniami odwiedza Limanową regularnie od 1984 roku, jest zaangażowany w umowę partnerską pomiędzy Gminą Zbiorcza Wathlingen i miastem Limanowa. Umowa partnerska została podpisana w 1997 roku. Do dzisiaj partnerstwo to oparte jest na licznych kontaktach. Hobby Burmistrza to: miłość do ludzi budowana na fundamencie chrześcijańskiej miłości bliźniego; konie i związane z nimi gospodarstwo; od niedawna także strzelectwo.
11 grudnia 2011 roku podczas uroczystego koncertu w Nienhagen odznaczony tytułem HONOROWY CZŁONEK CHÓRU MIESZANEGO CANTICUM IUBILAEUM przy Bazylice Matki Boskiej Bolesnej za ogromny wkład w promocję chóru.
